നെയ്ത വലയിൽ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ചിലന്തികൾ

നിങ്ങൾ ചന്ദ്രനിൽ പോയിട്ടുണ്ടോ? ഞങ്ങൾ പോയിട്ടുണ്ട്. ചന്ദ്രനിൽ മാത്രമല്ല , കഴിയാവുന്നത്ര നക്ഷത്രങ്ങളിലും.ചന്ദ്രനിൽ ചെന്നപ്പോൾ മുയലെന്നും മാനെന്നുമൊക്കെ നാം വിളിക്കുന്ന ജീവി ഞങ്ങളോട് ആക്രോശിച്ചു. ഇന്നലെയുണ്ടായ തുണ്ടുജീവികളുടെ പേര് എനിക്കിട്ട് വിളിക്കാൻ ആരാ നിങ്ങൾക്ക് അവകാശം തന്നത്?

നിങ്ങൾ അറബിക്കടലിൻ്റെ അടിത്തട്ട് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? ഞങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട് . ചത്തുമലച്ച് കരയിലെത്തുമ്പോഴാണ് മീൻതൊലി മൃദുപ്പെടുന്നത്. അവിടെ അവർക്കൊക്കെ പരുത്ത തൊലിയാ . ഞങ്ങൾ ചെല്ലുമ്പോൾ ഒരു അയിലപ്പെണ്ണ് മുടിചീകുകയായിരുന്നു.  ഒരു തിമിംഗലച്ചേട്ടൻ മീശ പിരിച്ച് കവലയിൽ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഈ രാമൻ ,കൃഷ്ണൻ, യേശുദാസ് എന്നൊക്കെ കള്ളത്തൊണ്ടയിൽ പറയുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ പുച്ഛിക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്നോ? ഞങ്ങൾ അവരെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. കാണുക മാത്രമല്ല, ഒരായിരം എൽപി സ്കൂളുകളുടെ മുറ്റത്ത്  ഓടിക്കളിച്ചിട്ടുണ്ട്. നല്ല കുട്ടികൾ ആയിരുന്നു. ” കാട്ടുമരത്തിൻ കൊമ്പുകൾ തോറും , കയറാം മറിയാം ചാടാം ” എന്ന ഞങ്ങളുടെ പാട്ടുകേട്ട് പൊട്ടിച്ചിരിക്കുമായിരുന്നു .

ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ സാധിച്ചെന്നോ? ഞങ്ങൾ പഠിച്ച പള്ളിക്കൂടത്തിൽ കുറെ  യന്ത്രങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ യന്ത്രങ്ങൾ രാമനെന്നോ റഹീമെന്നോ തോമായെന്നോ വിത്യാസമില്ലാതെ സദാസമയം മുരണ്ടിരുന്നത്  കഥയുടെയും കവിതയുടെയും ഒരുമയുടെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും ചേർത്തുപിടിക്കലിന്റെയും ഗുണപാഠങ്ങളായിരുന്നു. ബസ്സിൽ കയറും മുമ്പേ , അഞ്ചുവയസ്സിൽ ഞങ്ങൾ ഈ വാഹനങ്ങളിലെ സ്ഥിരം യാത്രക്കാരായി.അവരിൽ കീറിയ വസ്ത്രങ്ങൾ ഉള്ളവരും തുന്നിച്ചേർത്ത കുപ്പായക്കാരും നല്ല വസ്ത്രങ്ങൾ ഉള്ളവരും ഇല്ലാത്തവരും ഉണ്ടായിരുന്നു.നല്ലതായി പഠിച്ച് ഭാവിയിൽ ധാരാളം നല്ല വസ്ത്രങ്ങൾ വാങ്ങാൻ കെൽപ്പുള്ളവരാകണമെന്ന് നിറകണ്ണുകളോടെ ഉപദേശിച്ചിരുന്ന അവർ അതിനായി ഭാഷയുടെ കാട്ടിലേയ്ക്ക് കൂടെക്കൂടെ കാഞ്ചി വലിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു; ഒരു ദാക്ഷിണ്യവും ഇല്ലാതെ.അന്ന് ആ വെടിയുണ്ടകളേറ്റവരൊക്കെ ഇപ്പോഴും ആ കാട്ടിൽ പാഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് . വള്ളികളും പടർപ്പുകളും ഉയരങ്ങളും ഗർത്തങ്ങളും കണ്ടുതീരാനാകാതെ. പക്ഷെ അതിനിടയിലും ചിലർ കാട് കണ്ട് ഭയന്ന് മാറി നിൽക്കുന്നുണ്ട്.

മലയാളത്തിലെ അക്ഷരങ്ങളേ കരയണ്ട. അവർ പഠിച്ചത് മലയാളമല്ല!

*ഫേസ്ബുക്കിൽ പ്രചരിച്ചത്.കടപ്പാടോടെ*