വൃക്ക രോഗികളില് യൂറിയ, ക്രിയാറ്റിന് എന്നീ മാലിന്യങ്ങള് രക്തത്തില് കൂടുന്നതിനാല് ചൊറിച്ചില് ഉണ്ടാകാം. കൂടാതെ, കരള് രോഗികളില് ബൈല് സാള്ട്ട് , ബൈല് പിഗ്മെന്റ് എന്നിവയുടെ അളവ് രക്തത്തില് കൂടുന്നതിനാലും ചൊറിച്ചില് ഉണ്ടാകാം.
സീലിയാക് രോഗ ലക്ഷണം കൂടിയാണ് ചര്മത്തിലുണ്ടാകുന്ന ഇത്തരം ചൊറിച്ചില്.കാല്മുട്ട്, കൈമുട്ട്, നിതംബം, ഹെയര്ലൈന് ഏരിയ എന്നീ ഭാഗങ്ങളിലായാണ് ഇത്തരം ചൊറിച്ചിലെങ്കില് ഇത് സീലിയാക് രോഗത്തിന്റെ ഒരു വിഭാഗമായ ഡെര്മറ്റൈറ്റിസ് ഹെര്പെറ്റിഫോമിസ് എന്ന രോഗത്തിന്റെ ലക്ഷണമാകാം. ഈ ഭാഗങ്ങളില് ചുവന്ന കുരുക്കളും മറ്റും ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യും. സീലിയാക് രോഗമുള്ളവര് ഗ്ലൂട്ടെന് സമൃദ്ധമായ ഭക്ഷണങ്ങള് കഴിയ്ക്കുമ്പോഴാണ് സാധാരണയായി ഇതുണ്ടാകുന്നത്. ഗ്ലൂട്ടെന് ഭക്ഷണങ്ങള് ഒഴിവാക്കുകയും ചില മരുന്നുകള് കഴിയ്ക്കുകയും ചെയ്താല് ഇത് മാറും.
തൈറോയ്ഡ് രോഗങ്ങള് ഇന്ന് സര്വസാധാരണയാണ്. ഇത്തരം രോഗികളില് ചിലപ്പോള് ചര്മത്തില് ചൊറിച്ചില് അനുഭവപ്പെടും. ഹൈപ്പോ, ഹൈപ്പര് തൈറോയ്ഡ് രോഗികളില് ഇത് അനുഭവപ്പെടുന്നത് സാധാരണയാണ്. ഇത്തരം രോഗികളില് ഹോര്മോണ് അസന്തുലിതാവസ്ഥ ചര്മത്തില് ചൊറിച്ചിലായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടാറുണ്ട്. ഇത് എല്ലാ രോഗികളിലും അനുഭവപ്പെടണമെന്നുമില്ല.
സ്ത്രീകളില് ആര്ത്തവ വിരാമം അഥവാ മെനോപോസിനോട് അനുബന്ധിച്ച് പല അസ്വസ്ഥതകളുമുണ്ടാകും. ഇതിലൊന്നാണ് ചര്മത്തിലുണ്ടാകുന്ന ചൊറിച്ചില് ചര്മത്തിന് ഈര്പ്പം നല്കുന്ന ഈസ്ട്രജന് ഹോര്മോണ് ഉല്പാദനം മെനോപോസാകുമ്പോള് കുറയും. ഇത് ചര്മം വരളാനും ചൊറിയാനും ഇട വരും. ഹോര്മോണ് പ്രവര്ത്തം തന്നെയാണ് ഇതിനു പുറകില്.