നാണം മൂലം തലകുനിച്ചിരിക്കുന്ന കല്യാണപ്പെണ്ണിനെപ്പോലെ, ഇത്തിരി കഴിച്ചാലുടൻ താടി നെഞ്ചിലേക്ക് വീഴ്ത്തുന്ന, അത്യുഗ്രൻ പവറുള്ള നാടൻ വാറ്റ്ചാരായത്തിന്റെ കോഡുഭാഷയിലുള്ള ഇരട്ടപ്പേരായിരുന്നു ‘മണവാട്ടി‘. മലബാറിൽ ഒപ്പനപ്പാട്ട് സംഘത്തോടൊപ്പം മാത്രമല്ല ‘മണവാട്ടി‘ ഉള്ളത്. വീടുകളിൽ സ്ഥിരമായി താമസിക്കുന്ന അതിസുന്ദരരൂപികളായ കുഞ്ഞ് തവളെക്കൂടി അങ്ങനെയാണ് വിളിക്കുന്നത്. സ്നേഹം കൊണ്ട് മണവാട്ടി എന്ന് തീർത്ത് വിളിക്കില്ല കണ്ണൂരുകാർ, ചുരുക്കി ‘മണാട്ടി‘ എന്നാണ് വിളിക്കുക.. തെയ്യത്തിന്റെ അണിയലങ്ങൾ പോലെ വർണവും അലങ്കാരവും ഉള്ളതിനാൽ കാസർകോട്കാർ ‘തെയ്യംതവള‘ എന്നാണ് വിളിക്കുക , കോഴിക്കോട്കാർക്ക് അമ്മായിത്തവളയാണ്. ചില പ്രദേശങ്ങളിൽ , നിസ്കാരത്തവള എന്നൊരു പേര് കൂടി പ്രചാരത്തിലുണ്ട്.
പഴയവീടുകളിൽ ഇവർ പൂജാമുറിയിലെ കിണ്ടിക്ക് മുകളിലും, അടുക്കളയിലെ കഞ്ഞിക്കലത്തിനരികിലും ഒക്കെ അനങ്ങാതെ നിൽകുന്നുണ്ടാകും. പത്തുപതിനഞ്ച് പേരൊക്കെ ഉണ്ടാകും ആണും പെണ്ണും ഒക്കെയായി ഒരു വീട്ടിലെ സ്ഥിര താമസക്കാരായിട്ട്. ഈർപ്പവും ഇരുട്ടും ഉള്ള ചാണകം മെഴുകിയ കിടപ്പുമുറികളൊക്കെ ഇവർ അവരുടെ സ്വന്തം സ്ഥലമാക്കീട്ടുണ്ടാകും. വർഷങ്ങളോളം ഇവരുടെ തലമുറകൾ ഒരേ വീട്ടിൽ തന്നെ വാടകകൊടുക്കാതെ താമസിക്കുന്ന സ്വഭാവം. വീട്ടിൽ നിന്ന് കുടിയിറക്കിയാലും യാതൊരു മടിയും ഇല്ലാതെ അവിടേക്ക് തന്നെ തിരിച്ച് വരും. ദൂരെ എങ്ങാനും കൊണ്ട് കളഞ്ഞാലും വിടില്ല വീടന്വേഷിച്ച് അവരെത്തും. രാത്രി മുഴുവൻ വീടിനുള്ളിൽ ഭക്ഷണാന്വേഷണ യാത്രകളായിരിക്കും. കൊതുകുകളും ഉറുമ്പുകളും ചെറു പ്രാണികളും ഒക്കെയാണ് ഭക്ഷണം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വീടിനുള്ളിൽ കൊതുകുതിരി കത്തിച്ച് വെച്ച് ഉറങ്ങേണ്ട വിഷയമേ അന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. വീടകം വൃത്തിയാക്കുന്നതിൽ ഒന്നാം സ്ഥാനം ഇവർക്ക് തന്നെ. പകൽ, മാന്യന്മാരായി ഇരുണ്ട മൂലകളിൽ ചിലവഴിക്കും വീട്ടിലെ പൂച്ചകളും, ഇടക്ക് അകത്ത് കയറുന്ന ചേരകളും ഇവരെ മൈൻഡ് ചെയ്യില്ല. അപകടം മണത്താൽ വെറുപ്പിക്കുന്ന ഒരു നാറ്റം പുറപ്പെടുവിപ്പിച്ച് ഇവയെ അകറ്റാൻ മണവാട്ടികൾക്ക് അറിയാം. കാലവർഷമെത്തി മഴതിമിർത്ത് പാടം വെള്ളം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞാൽ പതുക്കെ ആൺ തവളകൾ വീടുവിട്ടിറങ്ങും. ദൂരെ വയലിൽ സൗകര്യപ്രദമായ വെള്ളക്കെട്ട് കിട്ടിയാൽ അവിടെ തമ്പടിക്കും. പ്രണയപരവശനായി ഇണചേരൽ അഭ്യർത്ഥനാ വിളി തുടങ്ങും. താടിക്കരികിലെ സ്വനപേടകം വിറപ്പിച്ചാണ് ഹൈ ഫ്രീക്വൻസി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കുന്നത്. ദിവസങ്ങളോളം നീളും ഈ കരച്ചിൽ. കുറച്ച് ദിവസം കഴിയുമ്പോൾ പെൺ തവളകളും ഒന്നൊന്നായി വീടുവിട്ട് രാത്രിയിൽ പുറത്തിറങ്ങി ശബ്ദം കേട്ട പാടത്തിലെ വെള്ളക്കുഴി ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങും. മൈലുകൾ വരെ താണ്ടി ഇണത്തവളകൾക്ക് അരികിലെത്തും കൂടുതൽ ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദമുണ്ടാക്കിയ തവളകളെയാണ് ഇണയായി പരിഗണിക്കുക. ആൺ തവള പെൺതവളയുടെ ശരീരത്തിനുമേൽ കയറി, ചേർന്ന് പിടിച്ച് നിൽക്കും. പെൺ തവള ഇട്ടുകൂട്ടുന്ന പതപോലെയുള്ള മുട്ടക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് ബീജം വിക്ഷേപിക്കുകയാണ് ആൺ തവള ചെയ്യുക. ഇണചേർന്ന് കഴിഞ്ഞ് പെൺ തവളകളാണ് വീട്ടിലേക്ക് ആദ്യം തിരിച്ച് വരിക. കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ആൺ തവളകളും തിരിച്ച് വരും. പുലർച്ചെ തിരിച്ചെത്തി ഉമ്മറ പടിയിൽ വാതിൽ തുറക്കാൻ കാത്ത് ഇവർ അസ്വസ്ഥരായി നിരന്നിരിക്കുന്ന കാഴ്ച ചിലപ്പോൾ രസകരമാണ്. വീട്ടുകാർ വാതിൽ തുറന്നാലുടനെ ‘തുറക്കാൻ എന്താ ഇത്ര അമാന്തം‘ എന്ന് ഒരു പരിഭവ നോട്ടം തൊടുക്കും. ഒട്ടും പേടിയും മടിയും ഇല്ലാതെ സ്വന്തം വീട്ടിലേക്കെന്നപോലെ തുള്ളിച്ചാടി അകത്തേക്കൊരു പോക്കാണ്പിന്നെ. വീട്ടുകാർ പൊതുവെ ഇവരോട് അറപ്പും ദേഷ്യവും ഒന്നും കാണിക്കാറില്ല. അതുകൊണ്ട് ഈ തവളയെ വീട്ടിൽ നിന്ന് അടിച്ചോടിക്കാനൊന്നും ആരും മിനക്കെടാറില്ല.
വർണ്ണ വസ്ത്രങ്ങൾ അണിഞ്ഞ കല്യാണപ്പെണ്ണിനെപ്പോലെ ഭംഗിയുള്ള ശരീരമാണ് മണവാട്ടിത്തവളകൾക്ക്. അധികം തടിയില്ലാത്ത സ്ലിംബ്യൂട്ടി. . ശരീരത്തിന്റെയും തലയുടേയും മേൽഭാഗം മിനുങ്ങുന്ന ഇഷ്ടിക ചുവപ്പ് നിറമായിരിക്കും. അതിൽ കറുത്ത പൊട്ടുകൾ കാണും. ശരീരത്തിന്റെഅരികുകളിൽ കറുപ്പ്കലർന്ന കടും ബ്രൗൺ നിറത്തിലുള്ള വീതിയുള്ള അടയാളം . അവിടെയും കൈകാലുകളിലും വെളുത്ത വരകൾ . വയറുഭാഗം നല്ല വെളുപ്പും. പെൺ തവളകൾ ആൺ തവളകളേക്കാൾ വലിപ്പം ഉള്ളവയായിരിക്കും. അടിഭാഗം മങ്ങിയ വെളുപ്പായിരിക്കും. തുറിച്ച് നിൽക്കുന്ന കണ്ണുകളുടെ പിറകിലായി അതേ വലിപ്പമുള്ള ടിമ്പാനം. അതിലൂടെ ആണ് കേൾവി സാദ്ധ്യമാകുന്നത്.. നമ്മുടെ നാവുപോലല്ല തവളനാവ് – മേലണ്ണാക്കിൽ തലതിരിച്ചാണ് ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. മേൽത്താടിയിൽ മാത്രമാണ് കുഞ്ഞരിപ്പല്ലുകൾ ഉള്ളത്. അതുകൊണ്ട് ചവക്കാനൊന്നും സാധിക്കില്ല. വായിൽ കിട്ടിയ ഭക്ഷണം തടഞ്ഞ് നിർത്താനുള്ള ഒരു സഹായം മാത്രം. തുറിച്ച കണ്ണുകൾ ചുറ്റുമുള്ള കാഴ്ചകൾ കാണാൻ മാത്രമല്ല തവളകളെ സഹായിക്കുന്നത്, ഭക്ഷണം വിഴുങ്ങാനും കൂടിയാണ്. കണ്ണ് താഴോട്ട് അമർത്തിയാണ് വായിലെ ഭക്ഷണത്തെ തൊണ്ടയിലേക്ക് കുത്തിയമർത്തുന്നത് എന്നർത്ഥം. പശ്ചിമഘട്ടത്തിൽ കേരളം മുതൽ മുംബൈ വരെ മാത്രമാണ് സാധാരണയായി ഇവരെ കാണുന്നത്.. Fungoid Frog എന്നും മലബാർ ‘മലത്തവളകൾ ‘ എന്നും വിളിക്കുന്ന മണാട്ടിത്തവളകളെ 1883 ലാണ് Tschundi ആദ്യമായി വിശദീകരിച്ചത്. അന്ന് അതിന് Rana malabarica എന്നാണ് ശാസ്ത്രനാമം നൽകിയതെങ്കിലും പിന്നീട് പലപ്പോഴായി നടന്ന ചർച്ചകളിലൂടെ സ്പീഷിസ് പുനർ നാമകരണം വഴി Hylarana malabarica എന്നു പേരു മാറ്റി. ഇപ്പോൾ Hydrophylax malabaricus എന്നാണ് ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. കാട്ടിൽ ഇലകൾക്കിടയിലും ഗുഹകളിലും മാളങ്ങളിലും ഒക്കെയാണ് ജീവിതം. ഇണചേരലിനു മാത്രമാണ് വെള്ളത്തിലിറങ്ങുന്നത്. ചെറിയ ചില വ്യത്യാസമുള്ള പുതിയ ഒരിനം മണവാട്ടിത്തവളയായ ഹൈഡ്രോ ഫൈലാക്സ് ബഹുവിസ്താര (Hydrophylax bahuvistara ) 2015 ൽ ഗോവൻ പ്രദേശത്ത് കണ്ടെത്തീട്ടുണ്ട്. മനുഷ്യരിലെ ഇൻഫ്ലുവൻസA വൈറസിനെതിരെ ഔഷധമായി ഉപയോഗിക്കാൻ സാധിക്കുമെന്ന് തെളിഞ്ഞ ‘ഉറുമിൻ‘ എന്ന ഘടകം ഇതിന്റെ തൊലിയിൽ നിന്ന് വേർതിരിച്ച് എടുക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്. തവളയെകൊണ്ട് നമുക്കെന്ത് കാര്യം എന്ന് നിസാരമായി കരുതേണ്ട, പരിസ്ഥിതി സംതുലനത്തിലെയും ഭക്ഷ്യശൃംഗലയിലേയും പ്രധാന കണ്ണിയെന്നതിനപ്പുറം ചിലപ്പോൾ മനുഷ്യകുലത്തിന്റെ രക്ഷകരായും ഇവർ മാറിയേക്കും. തവളകളുടെ ശരീരത്തിലെ അത്ഭുതരാസഘടകങ്ങൾ പലതും കണ്ടെത്തും മുമ്പേ അവയുടെ പലതിന്റെയും കുലം മുടിഞ്ഞുപോകുമോ എന്ന ഭയമാണ് ശാസ്ത്രലോകത്തിന് ഇന്ന്.
വിജയകുമാർ ബ്ലാത്തൂർ