1969-ൽ അപ്പോളോ വിക്ഷേപണത്തിന് മണിക്കൂറുകൾ മുൻപ് നാസയിലെ ഏതാനും ചില കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ പെട്ടെന്ന് പണിമുടക്കി.കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ ശരിയാക്കാനെടുത്ത സമയം ജീവനക്കാരിൽ ഒരാൾ കമ്പ്യൂട്ടറിലെ കണക്കുകൾ പേനയും പെൻസിലും ഉപയോഗിച്ച് എഴുതുവാൻ തുടങ്ങി. കമ്പ്യൂട്ടർ ശരിയായ ശേഷം അയാളെഴുതിയ കണക്കുകളും കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ കണക്കും കൃത്യവും തുല്ല്യവുമാണെന്ന് കണ്ടെത്തി. കമ്പ്യൂട്ടറിനേക്കാൾ വേഗതയുള്ള മസ്തിഷ്കത്തിനുടമയെന്ന് വിളിച്ചിരുന്ന ആ ഗണിതശാസ്ത്ര പ്രതിഭ ആരായിരുന്നു ?
ഐൻസ്റ്റീന്റെ ആപേക്ഷികതാ സിദ്ധാന്തമായ ‘E=MC2’ യെ വെല്ലുവിളിച്ച, ഇന്ത്യയിലെ പലസ്ഥലങ്ങളിലും ഒരു കാലത്ത് മുഷിഞ്ഞുനാറിയ വസ്ത്രങ്ങളുടുത്ത് ഭ്രാന്തനെപോലെ അലയേണ്ടിവന്ന, ആളുകൾ ആട്ടിയകറ്റിയ ഒടുക്കം ഒരു സാധാരണക്കാരനെ പോലെ സർക്കാർ ആശുപത്രിയിൽ മരിക്കേണ്ടി വന്ന ഡോ. വസിഷ്ഠ നാരായൺ സിംഗ് ആയിരുന്നു ആ പ്രതിഭ.
ബിഹാറിലെ ഭോജ്പൂർ ജില്ലയിലെ ബസന്ത്പൂർ ഗ്രാമത്തിൽ പോലീസ് കോൺസ്റ്റബിളായ ലാൽ ബഹാദൂർ സിങ്ങിന്റെയും ലഹാസോ ദേവിയുടെയും മകനായി 1946 ഏപ്രിൽ 2 നാണ് സിംഗ് ജനിച്ചത് .നെതർഹട്ട് റെസിഡൻഷ്യൽ സ്കൂളിൽ നിന്ന് പ്രാഥമിക, സെക്കൻഡറി വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയ അദ്ദേഹം പട്ന സയൻസ് കോളേജിൽ നിന്ന് വിദ്യാഭ്യാസം നേടി. ഇവിടെയാണ് സിംഗിലെ പ്രതിഭ ഉദയം ചെയ്യുന്നത്. കോളേജിൽ, സിംഗ് പലപ്പോഴും തന്റെ കണക്ക് അധ്യാപകർക്ക് വളരെ പ്രിയപ്പെട്ടവനായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ ഒരുവിദ്യാർത്ഥിയോട് ഗണിതപ്രശ്നം പരിഹരിക്കാൻ അദ്ധ്യാപകൻ ഇപ്പോൾ ചെയ്തതിനേക്കാൾ മറ്റ് വഴികളുണ്ടെന്ന് സിംഗ് പറഞ്ഞു. ആ ‘ധിക്കാരം’ സിംഗിനെ അന്നത്തെ പ്രിൻസിപ്പലും ഗണിതശാസ്ത്രജ്ഞനുമായ പ്രൊഫസർ നാഗേന്ദ്ര നാഥിന്റെ മുറിയിലേക്ക് വലിച്ചിഴയ്ക്കുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു. സിംഗിന്റെ കഴിവിൽ മതിപ്പുതോന്നിയ പ്രിൻസിപ്പൾ സിങ്ങിനെ രണ്ട് വർഷത്തെ ബിഎസ്‌സി ഒഴിവാക്കി ബിഎസ്‌സി അവസാന വർഷ പരീക്ഷയ്ക്ക് നേരിട്ട് ഇരിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു. 1964-ൽ അദ്ദേഹം അതിൽ വിജയം നേടി. അടുത്ത വർഷം, പ്രൊഫസർ നാഥിനെ സന്ദർശിച്ച കാലിഫോർണിയ സർവകലാശാലയിലെ പ്രൊഫസർ ജോൺ എൽ കെല്ലി, കൗമാരക്കാരന്റെ കഴിവിനെക്കുറിച്ച് കേട്ട് അദ്ദേഹത്തെ യുഎസിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാമോ എന്ന് അന്വേഷിച്ചു. അങ്ങനെ ബസന്ത്പൂരിൽ നിന്നുള്ള ഭോജ്‌പുരി സംസാരിക്കുന്ന ആ ആൺകുട്ടി തന്റെ 19-ാം വയസ്സിൽ (1965) ബെർക്ക്‌ലിയിലെ കാലിഫോർണിയ കാമ്പസിൽ എത്തി, അവിടെ നിന്ന് അദ്ദേഹം എംഎസ്‌സിയും പിന്നീട് 1969-ൽ ഡോ. ജോൺ എൽ. കെല്ലിയുടെ കീഴിൽ സൈക്ലിക് വെക്‌റ്റർ (സൈക്കിൾ വെക്‌റ്റർ സ്‌പേസ് തിയറി) ഉപയോഗിച്ച് കേർണലുകളും ഓപ്പറേറ്റേഴ്‌സും പുനർനിർമ്മിക്കുന്നതിൽ പിഎച്ച്ഡി നേടുകയും ചെയ്തു.
പിഎച്ച്ഡി നേടിയ ശേഷം, സിംഗ് സിയാറ്റിലിലെ വാഷിംഗ്ടൺ സർവകലാശാലയിൽ അസിസ്റ്റന്റ് പ്രൊഫസറായി ചേർന്നു. നാസയുടെ പ്രോജക്ടുകളിൽ ഇക്കാലയളിവിലാണ് അദ്ദേഹം സഹകരിക്കുന്നത്. തുടർന്ന് ഇന്ത്യൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ടെക്നോളജി കാൺപൂരിൽ പഠിപ്പിക്കുന്നതിനായി 1974-ൽ ഇന്ത്യയിലേക്ക് മടങ്ങി .എട്ട് മാസത്തിന് ശേഷം അദ്ദേഹം ബോംബെയിലെ ടാറ്റ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഫണ്ടമെന്റൽ റിസർച്ചിൽ (TIFR) ഒരു ഹ്രസ്വകാല തസ്തികയിൽ ജോലി ചെയ്തു. പിന്നീട് കൊൽക്കത്തയിലെ ഇന്ത്യൻ സ്റ്റാറ്റിസ്റ്റിക്കൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിൽ ഫാക്കൽറ്റിയായി നിയമിതനായി.
1973-ൽ വന്ദന റാണി സിങ്ങിനെ ഡോ.വസിഷ്ഠ നാരായൺ സിംഗ് വിവാഹം
കഴിച്ചു, 1976-ൽ അവർ വിവാഹമോചനം നേടി. പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന് സ്കീസോഫ്രീനിയ (മാനസിക വൈകല്ല്യം)ഉണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തി . 1970-കളുടെ അവസാനത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അവസ്ഥ വഷളായതോടെ, കാങ്കെയിലെ സെൻട്രൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് സൈക്യാട്രിയിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കപ്പെടുകയും 1985 വരെ അവിടെ തുടരുകയും ചെയ്തു.അദ്ദേഹത്തെ പരിചരിക്കാൻ ആരുമുണ്ടായില്ല. അസുഖവും അസാധാരണമായ പെരുമാറ്റവും കാരണം ഭാര്യ വിവാഹമോചനം നേടിപ്പോകുകയായിരുന്നു.
1987-ൽ സിംഗ് തന്റെ ഗ്രാമമായ ബസന്ത്പൂരിലേക്ക് മടങ്ങി. 1989-ൽ പൂനെയിലേക്കുള്ള ട്രെയിൻ യാത്രയ്ക്കിടെ അദ്ദേഹത്തെ കാണാതാവുകയും നാലുവർഷത്തിനുശേഷം 1993-ൽ സരൺ ജില്ലയിലെ ഛപ്രയ്ക്കടുത്തുള്ള ഡോരിഗച്ച് എന്ന സ്ഥലത്ത് മാനസികനില തകർന്ന അവസ്ഥയിൽ കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്തു.
“ഗണിതശാസ്ത്ര പ്രതിഭ”യുടെ, മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങളും, ജഡപിടിച്ച മുടിയും താടിയും പത്രങ്ങളിൽ വാർത്തയായി. രാഷ്ട്രീയക്കാരും മാധ്യമങ്ങളും “ബീഹാറിന്റെ മകനെ” അവഗണിക്കുന്നതിൽ വിലപിച്ചു. 1993 ഫെബ്രുവരി 15-ന് അന്നത്തെ മുഖ്യമന്ത്രി ലാലു പ്രസാദിന്റെ നിർദേശാനുസരണം അദ്ദേഹത്തെ ബാംഗ്ലൂരിലെ നാഷണൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് മെന്റൽ ഹെൽത്ത് ആൻഡ് ന്യൂറോ സയൻസസിൽ (നിംഹാൻസ്) ചികിത്സക്കായി പ്രവേശിപ്പിച്ചു . 2002ൽ ഡൽഹിയിലെ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഹ്യൂമൻ ബിഹേവിയർ ആൻഡ് അലൈഡ് സയൻസസിൽ (ഐഎച്ച്ബിഎഎസ്) ചികിത്സ തേടി. പിന്നീട് 2014-ൽ, മധേപുരയിലെ ഭൂപേന്ദ്ര നാരായൺ മണ്ഡൽ സർവകലാശാലയിൽ (ബിഎൻഎംയു) വിസിറ്റിംഗ് പ്രൊഫസറായി സിംഗ് നിയമിതനായി . 2019 നവംബർ 14 ന് പട്‌നയിലെ പട്ന മെഡിക്കൽ കോളേജ് ആശുപത്രിയിൽ വച്ച് സിംഗ് അന്തരിച്ചു.
പരിമിതമായ മാർഗങ്ങളുള്ള ഒരു കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച് കഴിവുകളുപയോഗിച്ച് ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസവും ജോലിയും സമ്പാധിച്ചശേഷം അമേരിക്കപോലുള്ള വികസിത രാജ്യത്ത് ധനികനും പ്രശസ്തനുമായി ജീവിക്കാമായിരുന്ന സിംഗ് ഇന്ത്യയിൽ തിരിച്ചെത്തി വളർന്നുവരുന്ന യുവ വിദ്യാർത്ഥികളെ ഗണിതശാസ്ത്ര മേഖലയിലെ പഠിപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ച വ്യക്തിയാണ്. യഥാർത്ഥ പ്രതിഭകളെയും പ്രതിഭകളെയും കണ്ടെത്തുന്നതിലും ബഹുമാനിക്കുന്നതിലും നമ്മൾ പലപ്പോഴും പരാജയപ്പെടുന്നുവെന്ന് ഡോ. വസിഷ്ഠ നാരായൺ സിംഗിന്റെ ജീവചരിത്രം നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു.മരണാനന്തരം 2020 -ൽ സിംഗിന് ഇന്ത്യയിലെ നാലാമത്തെ പരമോന്നത സിവിലിയൻ ബഹുമതിയായ പത്മശ്രീ ലഭിച്ചു.
