Social MediaTRENDING

കാലത്തിന്റെ കണ്ണ് തട്ടാത്ത രചനകൾ വരും തലമുറയ്ക്കായി കരുതി വച്ച പത്മരാജന്റെ ഓർമ്മകൾക്കിന്ന് 33 വയസ്

കൊല്ലാൻ പറ്റിയ സ്ഥലം,” ഞാൻ പറഞ്ഞു, “ഞാൻ നിന്നെ കൊല്ലട്ടെ..?”
“കൊല്ല്” അവൾ  പൊട്ടിചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ പുറകിൽനിന്നു വരിഞ്ഞുചേർത്തു, “ചാകാൻ പറ്റിയ സ്ഥലം, കൊല്ലാമെങ്കിൽ കൊന്നേക്കൂ, ഞാൻ തമാശ പറയുകയല്ല”
ക്ലാരയ്ക്ക് ഒരിക്കലും മരണത്തെ ഭയമുണ്ടായിരുന്നില്ല, എൻ്റെ കൈകൊണ്ടുള്ള മരണം അവൾ മോഹിച്ചിരുന്നുവെന്ന്‌ പലപ്പോഴും എനിക്കു തന്നെ തോന്നിയിട്ടുമുണ്ട്.
“ഇവിടെ ഭൂതോം ചെകുത്താനും ഒക്കെയുണ്ടെന്നാ കിഴവൻ പറയുന്നത്, കൂട്ടത്തിൽ ഒരു യക്ഷിയായിട്ട് ഞാനും ചേരാം, പിന്നെയാണ് എന്റെയൊരു ശരിയായ ജീവിതം തുടങ്ങുന്നത്,” അവൾ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ ചെകുത്താന്മാർക്കും ഭൂതത്താന്മാർക്കും കോളുകാലം”,  ഞാൻ പറഞ്ഞു, “നിന്നെപ്പോലൊരു സ്വർഗ്ഗവേശ്യയുടെ ആത്മാവ് പരിസരത്തിങ്ങനെ അനുഗ്രഹിച്ച് വ്യഭിചരിച്ചു ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞാൽ,  ഇവിടെ വ്യഭിചാരമങ്ങനെ തഴച്ചു പിടിക്കും,  ലാസറിന്റെ പാടം ഒഴിയും.”
അവൾ ചിരിച്ചില്ല….
കുറേനേരം എന്തോ ഓർത്തുനിന്നിട്ട് പുറത്ത് അലറുന്ന മഴയിലേക്ക് അവൾ നീട്ടിയൊന്നു കൂവി, ആയിരം തൊണ്ടകളുള്ള മഴയുടെ വിളിയിൽ ക്ലാരയുടെ കൂവലിന്റെ ശബ്‌ദം ഞങ്ങൾ രണ്ടാൾപോലും കേട്ടില്ല…
പ്രണയവും മഴയും ഇഴപിരിയാതെ ചിത്രീകരിച്ച  തൂവാന തുമ്പികള്‍,  സ്വവര്‍ഗ്ഗാനുരാഗത്തെ അശ്ലീലതകളില്ലാതെ  ചിത്രീകരിച്ച ദേശാടനക്കിളികള്‍ കരയാറില്ല, മുന്തിരി തോട്ടങ്ങളിലെ ശൈത്യവും ഹരിതാഭയും കൈകോർത്ത  നമുക്കു മുന്തിരിത്തോപ്പുകള്‍ തുടങ്ങി മനസ്സിൽ പ്രണയം നിറച്ച ആയിരമായിരം തിരക്കഥകൾ. …

വളരെ ചുരുങ്ങിയ ജീവിതത്തിനുള്ളിൽ  സര്‍ഗ്ഗാത്മകതയുടെ ഏറ്റം വ്യത്യസ്തമായ വഴികളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച വ്യക്തിയായിരുന്നു പത്മരാജൻ. പത്മരാജനെ ഇന്നത്തെ തലമുറ അറിയുന്നത് പ്രണയത്തെ ഏറ്റവും മനോഹരമായി അഭ്രപാളിയിൽ ചിത്രീകരിച്ച കലാകാരനായിട്ടാകും.സിനിമയിൽ കാണിച്ച ആ മികവിന്റെ നൂറിരട്ടി തന്റെ പുസ്തകങ്ങളിൽ കൊണ്ട് വരാൻ പത്മരാജന് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ രചനകൾ ഒരിക്കലെങ്കിലും വായിച്ചിട്ടുള്ളവർക്ക് മനസിലാകും.  കാലത്തിന്റെ കണ്ണ് തട്ടാത്ത രചനകൾ വരും തലമുറയ്ക്കായി കരുതി വച്ച പത്മരാജന്റെ ഓർമ്മകൾക്കിന്ന് 33 വയസ്.

പ്രതിഭ എന്ന വാക്കിന്റെ പര്യായമായിരുന്നു പി. പത്മരാജൻ. എഴുത്തുകാരൻ, തിരക്കഥാകൃത്ത്, സംവിധായകൻ തുടങ്ങി പ്രവർത്തിച്ച മേഖലകളിലൊക്കെ മുൻ‌നിരയില്‍ ഇടം നേടിയ മനുഷ്യൻ…

Signature-ad

 

മനുഷ്യമനസിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്കു ചെന്നു, അവിശ്വസനീയമെന്നു തോന്നുന്ന പലതും കഥകളിലാക്കി വായനക്കാർക്കു നൽകിയ, നിഗൂഢത തുളുമ്പുന്ന തോന്നലുകൾ ലളിതമായി എഴുതിയവതരിപ്പിച്ചയാൾ. മലയാളത്തിന്റെ എക്കാലത്തേയും മികച്ച കഥയെഴുത്തുകാരനെന്നതിനൊപ്പം നല്ല തിരക്കഥാകൃത്തും സംവിധായകനും…പതിനഞ്ചു നോവലുകൾ, നിരവധി ചെറുകഥകള്‍‌, 35 തിരക്കഥകൾ, കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ്, സിനിമയിൽ ദേശീയ രാജ്യാന്തര നേട്ടങ്ങൾ…

 

1945 മേയ് 23 നു ആലപ്പുഴയിലെ മുതകുളത്തു അനന്തപത്മനാഭ പിളള – ദേവകിയമ്മ ദമ്പതികളുടെ മകനായി പത്മരാജൻ ജനിച്ചു. സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം കഴിഞ്ഞു തിരുവനന്തപുരം മഹാത്മാഗാന്ധി കോളജിൽ പ്രീ യൂണിവേഴ്സ്റ്റി. യൂണിവേഴ്സിറ്റി കോളജിൽ നിന്നു രസതന്ത്രത്തിൽ ബിരുദം. കോളജിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ കഥാകൃത്ത് എന്ന നിലയില്‍ ശ്രദ്ധേയനായി. പഠന ശേഷം ആകാശവാണിയിൽ ജോലി.

 

1971 ൽ എഴുതിയ, കുങ്കുമം അവാർഡും മികച്ച നോവലിനുള്ള സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡും നേടിയ ‘നക്ഷത്രങ്ങളേ കാവൽ’ പത്മരാജനെ ശ്രദ്ധേയനാക്കി. ഋതുഭേദങ്ങളുടെ പാരിതോഷികം, ഇതാ ഇവിടെ വരെ, രതിനിർവേദം, ജലജ്വാല, നൻമകളുടെ സൂര്യൻ, വാടകയ്ക്ക് ഒരു ഹൃദയം, ശവവാഹനങ്ങളും തേടി, പെരുവഴ‍ിയമ്പലം, ഉദകപ്പോള, കള്ളൻ പവിത്രൻ തുടങ്ങിയവയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറ്റു പ്രധാന നോവലുകൾ.

 

‘പ്രയാണം’ ആദ്യ തിരക്കഥ. ഇതാ ഇവിടെ വരെ, രതിനിർവേദം, വാടകയ്ക്ക് ഒരു ഹൃദയം, രാപ്പാടികളുടെ ഗാഥ, നക്ഷത്രങ്ങളെ കാവൽ, തകര, ശാലിനി എന്റെ കൂട്ടുകാരി, ലോറി, കരിമ്പിൻ പൂവിന്നക്കരെ, ഒഴിവുകാലം, ഈ തണുത്ത വെളുപ്പാൻ കാലത്ത് തുടങ്ങിയവയാണ് മറ്റു സംവിധായകർക്കായി പത്മരാജൻ എഴുതിയ പ്രധാന തിരക്കഥകൾ.

 

1979ൽ ‘പെരുവഴിയമ്പലം’ ഒരുക്കി സംവിധാന രംഗത്തേക്കും കടന്നു. കള്ളൻ പവിത്രൻ, ഒരിടത്തൊരു ഫയൽവാൻ, അരപ്പെട്ട കെട്ടിയ ഗ്രാമത്തിൽ, നവംബറിന്റെ നഷ്ടം, നൊമ്പരത്തിപ്പൂവ്, തൂവാനത്തുമ്പികൾ, അപരൻ, മൂന്നാം പക്കം, ഇന്നലെ, ഞാൻ ഗന്ധർവൻ എന്നിങ്ങനെ പത്മരാജന്റെ സംവിധാനത്തിൽ ഒരുങ്ങിയ മിക്ക സിനിമയും ശ്രദ്ധേയങ്ങളായി.

 

1991 ജനുവരി 24 നു 45 വയസ്സിലായിരുന്നു പത്മരാജന്റെ അന്ത്യം.

പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴ പോലെ വർഷങ്ങൾ എത്ര കടന്നുപോയിരിക്കുന്നു…!
മണ്ണാറത്തൊടിയിലെവിടെയോ പെയ്യാൻ കൊതിച്ചൊരു കാർമേഘമായി ക്ലാര ഇന്നും കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവാം.
“ഞാൻ എപ്പോഴും ഓർക്കും.. ഓരോ മുഖംകാണുമ്പോഴും ഓർക്കും” -ക്ലാര പറയുമ്പോൾ
ജയകൃഷ്ണന്‍ പറയുന്നു…
“മുഖങ്ങളുടെ എണ്ണം അങ്ങിനെകൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയല്ലേ…
അങ്ങനെ കൂടിക്കൂടി ഒരു ദിവസം അതങ്ങ് മറക്കും…”
“മറക്കുമോ..”
“പിന്നെ മറക്കാതെ..”
“#പക്ഷേ എനിക്ക് മറക്കണ്ട…”
ക്ലാരയുടെ ആ മറുപടിയായിരുന്നു തൂവാനത്തുമ്പികൾ എന്ന സിനിമ
മലയാളികളുടെ മനസ്സിൽ ഇന്നും ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളാണ് ക്ലാരയും മണ്ണാറതൊടിയിലെ ജയകൃഷ്ണനും.1987 ജൂലൈ 31 ന് തിയ്യറ്ററുകളിൽ എത്തിയ ചിത്രം സംവിധാനം ചെയ്തത് പത്മരാജനാണ്.മോഹൻലാൽ നായകനായി എത്തിയ ചിത്രം കാലം ഇത്ര കഴിഞ്ഞിട്ടും മലയാളികളുടെ ഇഷ്ട ചിത്രമായി തുടരുകയാണ്.
“കൊല്ലാൻ പറ്റിയ സ്ഥലം,” ഞാൻ പറഞ്ഞു, “ഞാൻ നിന്നെ കൊല്ലട്ടെ..?”
“കൊല്ല്” അവൾ  പൊട്ടിചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്ന് പിറകിൽനിന്നു വരിഞ്ഞുചേർത്തു, “ചാകാൻ പറ്റിയ സ്ഥലം, കൊല്ലാമെങ്കിൽ കൊന്നേക്കൂ, ഞാൻ തമാശ പറയുകയല്ല”
ക്ലാരയ്ക്ക് ഒരിക്കലും മരണത്തെ ഭയമുണ്ടായിരുന്നില്ല, എൻ്റെ കൈകൊണ്ടുള്ള മരണം അവൾ മോഹിച്ചിരുന്നുവെന്ന്‌ പലപ്പോഴും അവൾതന്നെ പറഞ്ഞിരുന്നുതാനും.
“ഇവിടെ ഭൂതോം ചെകുത്താനും ഒക്കെയുണ്ടെന്നാ കിഴവൻ പറയുന്നത്, കൂട്ടത്തിൽ ഒരു യക്ഷിയായിട്ട് ഞാനും ചേരാം, പിന്നെയാണ് എന്റെയൊരു ശരിയായ ജീവിതം തുടങ്ങുന്നത്,” അവൾ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ ചെകുത്താന്മാർക്കും ഭൂതത്താന്മാർക്കും കോളുകാലം”,  ഞാൻ പറഞ്ഞു, “നിന്നെപ്പോലൊരു സ്വർഗ്ഗവേശ്യയുടെ ആത്മാവ് പരിസരത്തിങ്ങനെ അനുഗ്രഹിച്ച് വ്യഭിചരിച്ചു ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞാൽ,  ഇവിടെ വ്യഭിചാരമങ്ങനെ തഴച്ചു പിടിക്കും,  ലാസറിന്റെ പാടം ഒഴിയും.”
അവൾ ചിരിച്ചില്ല….
കുറേനേരം എന്തോ ഓർത്തുനിന്നിട്ട് പുറത്ത് അലറുന്ന മഴയിലേക്ക് അവൾ നീട്ടിയൊന്നു കൂവി, ആയിരം തൊണ്ടകളുള്ള മഴയുടെ വിളിയിൽ ക്ലാരയുടെ കൂവലിന്റെ ശബ്‌ദം ഞങ്ങൾ രണ്ടാൾപോലും കേട്ടില്ല…
കായലിൽനിന്നു ചീറ്റിയടിച്ച ശീതക്കാറ്റിൽ ഞങ്ങൾ നിന്നു നനഞ്ഞു, ജനാലയഴികളും പിടിച്ചിരുന്ന് ഞങ്ങൾ പുറത്തെ മഴ കണ്ടു, മഴ ഇടയ്ക്കുയർന്നു പിന്നെ മാഞ്ഞു, വെളുപ്പാൻകാലത്തെപ്പോഴോ കായലിനു മുകളിൽ ഒരു നിലാവു പൊന്തി, പിന്നെ തണുത്ത ഈറൻ കാറ്റിൽ വെള്ളത്തിലിളകുന്ന നിഴലുകൾക്ക് മുകളിലൂടെ കിളി പറന്നു, പുലരിക്ക് തൊട്ടുമുമ്പ് കായലിലും കടലിലുമായി കാലുകൾ പരത്തിയൂന്നി ഒരു മഴവില്ലുയർന്നു, വെള്ളത്തിലെ തെളിഞ്ഞ പ്രതിച്ഛായയിലൂടെ അതൊരു വർണ്ണവൃത്തമായി വളർന്നു…..!!
(പി.പത്മരാജൻ- ഉദകപ്പോള)
ഒറ്റപ്പാലം റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ജയകൃഷ്ണനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് ക്ലാര മടങ്ങിയിട്ട് മുപ്പത്തേഴ് വർഷങ്ങൾ പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു.പത്മരാജനാകട്ടെ ഒരു യാത്രപോലും പറയാതെ(1991 ജനുവരി 24) മടങ്ങിയിട്ട് മുപ്പത്തിമൂന്നു വർഷങ്ങളും !
അല്ലെങ്കിലും ഈ പ്രണയവും മഴയും മരണവുമൊക്കെ അങ്ങനെതന്നെയാണല്ലോ.. ഒന്ന് യാത്ര പോലും പറയാതെ, തിരിഞ്ഞു നോക്കുക കൂടി ചെയ്യാതെ,
പെട്ടെന്നങ്ങ് …
എങ്കിലും ക്ലാര വരുമായിരിക്കും.എന്നെങ്കിലുമൊരു മഴയത്ത്..നീട്ടി ചൂളം വിളിച്ചെത്തുന്ന ഏതെങ്കിലുമൊരു ട്രെയിനിൽ…

Back to top button
error: