ഡോ. പ്രവീൺ ഇറവങ്കര കഴിഞ്ഞ ‘വാലന്റൈൻസ് ഡേ’ക്ക് സ്വപ്ന സുരേഷിനയച്ച സൂപ്പർ ഹിറ്റായ പ്രണയലേഖനത്തിന്റെ ഒന്നാം വാർഷികമാണ് ഇന്ന്. ‘ന്യൂസ് ദെൻ’ പോർട്ടലിൽ ഇറവങ്കര എഴുതുന്ന ‘നല്ലനടപ്പ്’ എന്ന പ്രതിവാര പംക്തിയിലാണ് പ്രണയത്തിനപ്പുറം സാമൂഹ്യ പ്രസക്തിയും സ്ത്രീ ശാക്തീകരണ സന്ദേശവും ഉണർത്തുന്ന ലേഖനം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. ലേഖനം പുറത്തുവന്ന് മിനിറ്റുകൾക്കകം ലക്ഷക്കണക്കിന് വായനക്കാർ അത് ഏറ്റെടുത്തു.
കഴിഞ്ഞ വാലന്റൈൻസ് ഡേക്ക് അത് പ്രണയ തരംഗമായി ലോകമെമ്പാടുമുളള മലയാളി മനസ്സുകളിൽ കത്തിക്കയറി.
ചരിത്രമെഴുതിയ കാലാതിവർത്തിയായ ആ പ്രേമലേഖനവും സ്വപ്ന സുരേഷ് അതിനെഴുതിയ മറുപടിയും ന്യൂസ് ദെൻ ഇന്ന് ഈ പ്രണയദിനത്തിൽ പുനപ്രസിദ്ധീകരിക്കുയാണ്.
‘പ്രിയപ്പെട്ട സ്വപ്നാ, കഴിഞ്ഞ അഞ്ചെട്ടുപത്തു ദിവസമായി എനിക്ക് നിന്നോട് കനത്ത പ്രണയമാണ്. എനിക്കെന്നല്ല കേരളത്തിലെ ദുര്‍ബല ഹൃദയരായ അനേകം പുരുഷന്മാര്‍ക്കും ഇതേ വികാരമാവും നിന്നില്‍ ജനിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക. എന്തൊരു പ്രൗഢയാണ് നീ. എന്തൊരു ഭാഷയാണ് നിനക്ക്. എന്തൊരു ഒഴുക്കാണതിന്. നാവു കൊണ്ടല്ല, ഹൃദയം കൊണ്ടാണ് നീ സംസാരിക്കുന്നത്. എത്ര കേട്ടാലും മതിവരാതെ രാപ്പകല്‍ ഭേദമന്യേ ഞങ്ങള്‍ ആണ്‍പിറപ്പുകള്‍ നിന്റെ അറിവിനും അഴകിനും മുന്നില്‍ വായും പൊളിച്ച്‌ ഇരിപ്പാണ്. നീ പറയുന്ന ഓരോ വാക്കുകളും ഓരോ പോയിന്റുകളും ഞങ്ങള്‍ക്കു മന:പാഠമാണ്. ആലിപ്പഴം പോലെ അതു പെയ്തിറങ്ങുന്നത് ഞങ്ങളുടെ കാതിലല്ല. കരളിലാണ്. നിന്റെ ശരീര ശാസ്ത്രത്തിന്റെ ക്ലിപ്പു തേടി നടന്ന ഞാനടക്കം അതിഗംഭീര സദാചാര വാദികളെ അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് നീ നിന്റെ മനസ്സിന്റെ ക്ലിപ്പുകളില്‍ ഞങ്ങളെ അടിമകളാക്കി കെട്ടിയിട്ടു.
നീ പറഞ്ഞതൊക്കെയും വേദാന്തങ്ങളായിരുന്നു. ജീവിതാനുഭവങ്ങളുടെ ആഴക്കടലില്‍ നിന്ന് മുങ്ങിത്തപ്പിയെടുത്ത മുത്തും പവിഴവുമായിരുന്നു. മനസ്സുള്ള മനുഷ്യ ജീവികളെന്ന നിലയില്‍ നിന്നെ എങ്ങനെയാണ് ഞങ്ങള്‍ പ്രണയിക്കാതിരിക്കുക…?
എന്നാലും പ്രിയപ്പെട്ടവളേ, ജീവീതത്തില്‍ ആദ്യമായി ഈ പ്രണയദിനം നിനക്കു മുന്നില്‍ മനസ്സു തുറക്കാന്‍ ഞാന്‍ കടമെടുത്തോട്ടെ.
നീ ഒരു പെണ്ണ് അല്ല. ഒരു ഒന്നൊന്നര പെണ്ണാണ്…! ശിവശങ്കരനുമായി എന്തായിരുന്നു പരിപാടി എന്നു ചോദിച്ച്‌ കുളിരാനുളള ഉത്തരം കാത്തിരുന്ന ഞങ്ങളോടു നീ പറഞ്ഞു: ‘വാര്‍ദ്ധക്യ കാലത്ത് ആ മനുഷ്യന് തണലാവാന്‍ നീ കൊതിച്ചു’ എന്ന് ! നീ ആരാ കുഞ്ഞേ, മലാഖയോ മദര്‍ തെരേസയോ; അതോ സാക്ഷാല്‍ ഫ്‌ലോറന്‍സ് നൈറ്റിംഗേലോ…? അല്ല നീ അവര്‍ക്കൊക്കെ അപ്പുറമാണ്. ഏതു പുരുഷനും എന്നും കേള്‍ക്കാന്‍ കൊതിക്കുന്ന വാക്കുകളാണ് നീ പറഞ്ഞത്. എ കംപ്ലീറ്റ് ലൗ ടില്‍ ഡത്ത് ! ‘മാംസ നിബന്ധമല്ലനുരാഗം’എന്നു പാടിയ കുമാരനാശാനെപ്പോലും നീ തോല്‍പ്പിച്ചു കളഞ്ഞെല്ലോ…!
‘ഇത്രയൊക്കെ അപഹസിച്ച ഞാനുള്‍പ്പെടെയുള്ള മാദ്ധ്യമ പ്രര്‍ത്തകരോട് പകയില്ലേ?’ എന്ന് മറുനാടന്‍ ഷാജന്‍ സക്കറിയ ചോദിച്ചപ്പൊ നിന്റെ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞു വന്ന ആ നിര്‍മമ ഭാവമുണ്ടെല്ലോ, ഇന്നോളം അങ്ങനെ ഒന്ന് ഒരു കടലിലും ഒരാകാശത്തും ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. ഒരു സന്ന്യാസിനിക്കണ്ണുകളിലും ദര്‍ശിച്ചിട്ടില്ല. ‘ആരോട് എന്തിന് പക തോന്നണം?’ എന്നായിരുന്നു നീ അയാളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കി അതിശാന്തം ചോദിച്ചത്. ‘എവരിബഡീ ഫോര്‍ ഡയിലീ ബ്രഡ്’ എന്ന് അതിസുന്ദര ശൈലിയില്‍ ഒരു ഫ്രെയ്‌സും ! ‘എല്ലാവരും അവരുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ വളര്‍ത്താന്‍ അവരുടെ പണി ചെയ്യുന്നു ! പിന്നെ ആര് ആരോട് കലഹിക്കാന്‍ ?’ എന്നു കൂടി നീ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ കരഞ്ഞു പോയി. തീര്‍ന്നില്ല, നീ പറഞ്ഞു നിനക്ക് മൂന്നു മക്കളാണെന്നും മൂത്തവന് 40 വയസ്സുണ്ടെന്നും അത് നിന്റെ രണ്ടാം ഭര്‍ത്താവാണെന്നും !
ഉത്തരവാദിത്വമില്ലാത്ത ഭര്‍ത്താക്കന്മാരുളള വീടുകളില്‍ ശിവശങ്കരന്മാര്‍ അവതരിക്കും എന്നുകൂടി നീ പറഞ്ഞു വെയ്ക്കുമ്പോള്‍ അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ നിയന്ത്രണം വിട്ട് തേങ്ങിപ്പോയി ഞങ്ങള്‍. ആഗ്രഹമടങ്ങാതെ ഭര്‍ത്താവിനൊപ്പം വനവാസത്തിനിറങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ട സീത എന്ന പെണ്ണ് ഉണ്ടാക്കി വെച്ച പൊല്ലാപ്പുകളാണ് ഞങ്ങളുടെ ആദിമകാവ്യം രാമായണം…! ദ്രൗപതി എന്ന പെണ്ണ് മുടി കെട്ടാത്ത പകയാണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക് മഹാഭാരതം…! അങ്ങനെ ഏത് വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെയും മുക്കും മൂലയും തപ്പിയാലും പെണ്ണുങ്ങളൊക്കെ സ്വാര്‍ത്ഥരും പ്രശ്‌ന നിര്‍മ്മാതാക്കളുമാണ്. ഇവിടെയാണ് സ്വപ്നാ നിന്റെ പ്രസക്തി. നിന്റെ പ്രോജ്വലത. നീ പ്രതിയാണോ പറയുന്നതൊക്കെ സത്യമാണോ എന്നൊന്നും എനിക്കറിയില്ല. പക്ഷേ ഇത്ര ഭാഷാശുദ്ധിയോടെ കാല്പനികഭംഗിയോടെ ഒഴുക്കോടെ ഓളതാളങ്ങളോടെ നിനക്കെങ്ങനെ സംസാരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നു.? ഭാഷയിലുളള നിന്റെ കയ്യൊതുക്കം മലയാളത്തിലെ ചില പെണ്ണെഴുത്ത് തൊഴിലാളികള്‍ കണ്ടു പഠിക്കണം. സ്വന്തം അമ്മയെ മാനിച്ചതിന്റെ നന്ദി സൂചകമായാണ് നീ മടിയില്ലാതെ മറുനാടന്റെ പടികടന്നു വന്നെതെന്നു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ കണ്ണില്‍ തിളങ്ങിയ മാതൃസ്‌നേഹ നക്ഷത്രമുണ്ടെല്ലോ, ക്ഷീരപഥങ്ങള്‍ക്കു പോലും അന്യമാണത് !
എല്ലാം പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞ് ഒടുവില്‍ നീ ഒരു ചോദ്യം ചോദിച്ചു: ‘വരുന്നവരൊക്കെ ഇങ്ങനെ ഓരോ പിള്ളേരെ തന്നിട്ടുപോയാ അതുങ്ങളെ ഞാന്‍ എങ്ങനെ വളര്‍ത്തും?’ നിന്റെ സര്‍വ്വ ഡിഗ്‌നിറ്റിയും മാറ്റിവെച്ച്‌ നീ ചോദിച്ച ആ പെണ്‍ചോദ്യം എന്നിലെ ആണിന്റെ അഭിമാനത്തില്‍ വീണാണ് പൊളളിയത്. പ്രിയ പെണ്‍ചെരാതേ, നിന്നെ അല്ലാതെ ഞാന്‍ ആരെയാണ് പ്രണയിക്കേണ്ടത് ? ആരാധിക്കേണ്ടത് ? ഇന്ന് ഫെബ്രുവരി 14. വാലന്‍ന്റൈന്‍സ് ഡേ. എ.ഡി 270 ല്‍ പ്രണയികള്‍ക്കായി സെന്റ് വാലന്‍ന്റൈന്‍ പുരാതന റോമില്‍ ഒഴുക്കിയ വിശുദ്ധ രക്തം കടലും കാലവും കാലഭേദങ്ങളും കടന്ന് നിന്നെയും എന്നെയും തഴുകുന്നു. ഇത്തിരി ‘കൈതപ്രന്‍ പൈങ്കിളി’യില്‍ പറഞ്ഞാല്‍, ‘ഇനിയൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കില്‍ നമുക്കാ സരയൂ തീരത്തു കാണാം’ ഈ പ്രണയദിനത്തിനും വിശുദ്ധ പ്രണയത്തിനും ഞാന്‍ കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് അമ്മയാണെ ശിവശങ്കരനോടാണ്. ഉണ്ടിരുന്ന ആ നായര്‍ക്ക് അശ്വഥാമാവ് ആനയാണെന്ന് ഒരു ഉള്‍വിളി ഉണ്ടാകാതിരുന്നെങ്കില്‍ നീയും ഞാനും ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. നമ്മുടെ പ്രണയവും എന്തിനീ പ്രേമലേഖനം പോലും ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല.
പ്രിയമുളളവളേ, ഞാനടക്കമുള്ള പുരുഷവര്‍ഗ്ഗത്തിനു വേണ്ടി ചങ്കില്‍ കൈവെച്ച്‌ ആണത്തത്തോടെ നിനക്ക് ഞാന്‍ ഒരു വാക്ക് തരട്ടെ. നാളെ ഇനി ഒരു പക്ഷേ നീ വിശുദ്ധയല്ലെന്നു തെളിഞ്ഞാലും നിന്നെ ഞങ്ങള്‍ വെറുക്കില്ല. നിന്റെ ക്ലിപ്പു കാണാന്‍ പരക്കം പായില്ല. സരിതാനായരോട് കാണിച്ച നെറികേട് ഞങ്ങള്‍ ആവര്‍ത്തിക്കില്ല. കാരണം നീ എന്നും നീ തന്നെയാണ്. നിനക്കു പകരം ഇനി ഈ ജന്മം ഇങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണടയാളം പിറവി കൊള്ളുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല. നിന്റെ വെട്ടിയരിഞ്ഞു ഞുറുക്കിവെച്ച നിറം പൂശിയ മുടിത്തൊപ്പിയും നിയന്ത്രണം വിട്ടു തുറിച്ച കോങ്കണ്ണും മിസ് ഇന്ത്യയല്ലാത്ത അംഗോംപാംഗ ക്രമീകരണങ്ങളും മനസ്സാ വരിച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍. സ്വപ്നാ, സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തുളള പെണ്ണേ, ചുവന്ന റോസപ്പൂക്കള്‍ കൊണ്ട് നിന്റെ ചുണ്ടുകളെ മൂടട്ടെ ഞാന്‍.’
പ്രണയപൂര്‍വ്വം സ്വന്തം,
പ്രവീണ്‍ ഇറവങ്കര
‘മുറിവേറ്റ പക്ഷിയാണ് ഞാൻ. എന്റെ മുറിവിൽ കിനിയുന്ന രക്തവും നോവും ഒപ്പിയെടുത്തു അങ്ങയുടെ പ്രണയകാവ്യം…’ പ്രവീൺ ഇറവങ്കരയുട പ്രേമലേഖനത്തിന് സ്വപ്നാ സുരേഷ് എഴുതിയ മറുപടി
ആ വിശ്വവിഖ്യാത പ്രണയ ലേഖനത്തിന് സ്വപ്ന സുരേഷ്
പ്രവീൺ ഇറവങ്കരയ്ക്ക് ഇന്ന് ഇംഗ്ലീഷിൽ എഴുതിയ മറുപടിയുടെ മലയാളം പൂർണ്ണ രൂപം:
“അങ്ങയുടെ ഹൃദയംതൊടുന്ന പ്രണയ കാവ്യത്തിന് എങ്ങനെയാണ് മറുപടി എഴുതേണ്ടതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല.
സഹോദരീ തുല്യയായ എന്റെ ഒരു സുഹൃത്തിൽ നിന്നാണ് ഞാൻ ഈ നമ്പർ വാങ്ങിയത്.
മുറിവേറ്റ പക്ഷിയാണ് ഞാൻ.
എന്റെ മുറിവിൽ നിന്നൊഴുകുന്ന നോവി നും രക്തത്തിനും ആ പ്രണയക്കുറിപ്പിന്റെ ആഴം എത്ര സാന്ത്വനമായെന്നോ !
ഇങ്ങനെ അതി മനോഹരമായ ഒരു പ്രേമലേഖനം എനിക്കെഴുതുമ്പോൾ അങ്ങ് ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ നേരിട്ടിടുണ്ടാവും.
എന്തിന് ? എന്തു കൊണ്ട് ?
ഭ്രാന്തായോ ?
എനിക്കറിയില്ല.
പക്ഷേ സത്യം സ്വപ്നം കാണുന്നവർക്ക് ഇതൊരു ഊർജ്ജമാണ്.
ഈ കപട ലോകത്ത്
വേദനിക്കുന്നവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനും
അവരുടെ കണ്ണീരൊപ്പാനും മറ്റുളളവർക്ക് മാതൃകയാണ്.
സ്നേഹം പോലെ വേദനയ്ക്ക് മറ്റൊരു മരുന്നില്ല.
അതിനാൽ എങ്ങനെയാണ് നന്ദി പറയേണ്ടതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല.
കരുണ ഒരു ഭാഷയാണ്.
ബധിരർക്കു പോലും കേൾക്കാനും അന്ധർക്ക് പോലും കാണാനും കഴിയുന്ന ഭാഷ !
എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഈ പ്രതിസന്ധിഘട്ടത്തിൽ അങ്ങ് എനിക്കയച്ച ആ കത്ത് എന്നെ എത്ര മാത്രം സന്തോഷിപ്പിച്ചെന്നോ ?
കണ്ണീരിനുളളിലും ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.
പണ്ട് എന്റെ വികലമായ കോങ്കണ്ണുകൾ കാട്ടി മറ്റുള്ളവർ എന്നെ എന്തു പരിഹസിച്ചിരുന്നെന്നോ? പക്ഷേ അങ്ങയുടെ കുറിപ്പ് വായിച്ച ശേഷം ജീവിതത്തിലാദ്യമിയി എന്റെ കണ്ണുകളെ ഓർത്ത് ഞാൻ അഭിമാനിക്കുന്നു.
ദൈവത്തിനു നന്ദി പറയുന്നു.
ആ മാസ്മര പ്രണയ കാവ്യം എന്നിലെ കുറവുകളെ അലിയിച്ചു കളഞ്ഞു.
പുനർജന്മം സത്യമാണെങ്കിൽ
അടുത്ത ജന്മം നമുക്ക് കാണാം.
ഒരുപാടു നന്മകൾ തന്ന് ദൈവം അങ്ങയെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ.
ആശംസകളോടെ
സ്വപ്ന സുരേഷ്.
